“คุณบอย” ให้โอกาส “น้องตะวัน” เฉิดฉายอีกครั้งใน “Still on my mind”

“คุณบอย” ให้โอกาส “น้องตะวัน” เฉิดฉายอีกครั้งใน “Still on my mind”

              หลังจากได้ร่วมเป็นทีมนักแสดงในละครเวที “แฟนจ๋า” ก็กวาดคำชมมาอย่างล้นหลาม สำหรับหนุ่มน้อยนักแสดงละครเวทีหน้าใหม่ “ตะวัน พันวา พรหมเทพ” ที่หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเล็กพริกขี้หนู และฉายแววนักแสดงสุดๆ จนทำให้ล่าสุดเจ้าตัวได้ขึ้นเฉิดฉายบนเวทีอีกครั้ง กับ “Still on my mind The Musical” ละครเวทีอบอุ่นหัวใจที่ได้อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ของในหลวง รัชกาลที่ 9 “Still on my mind (ในดวงใจนิรันดร์)” มาเป็นเพลงหลักของเรื่อง ถ่ายทอดเรื่องราวความรักความผูกพันของครอบครัว โดยหนุ่ม “ตะวัน” เผยถึงบทบาทและเบื้องหลังการทำงานให้ฟังว่า

              สำหรับละครเวที “Still on my mind (ในดวงใจนิรันดร์)” เรื่องนี้เป็นการอัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมาใช้แสดง เราก็รู้สึกปลาบปลื้มใจมากๆ ก่อนหน้านี้เราชอบบทเพลงพระราชนิพนธ์อยู่แล้ว เมื่อได้มาฟังเพลงนี้สำหรับเล่นละครเวที เรารู้สึกเลยว่าเป็นบทเพลงที่ดีมากๆ ทั้งดนตรี เนื้อสวยงามมาก เพลงอื่นๆ เราก็ชอบ แต่เพลงนี้ก็กลายมาเป็นเพลงพิเศษที่เราชอบ เรารู้สึกภูมิใจที่ได้มีโอกาสครั้งหนึ่งได้เล่นละครในเพลงของพระองค์ ภูมิใจที่พระมหากษัตริย์ของเรามีพระปรีชาสามารถขนาดนี้

              บทที่ได้รับก็คือเป็น "อนล" เด็กวัยรุ่นที่เพิ่งจบมัธยม และขึ้นมหาวิทยาลัยปี 1 เป็นคนที่อยากมีอิสระมากขึ้นในชีวิต อยากอยู่กับเพื่อน ออกจากกรอบของที่บ้าน การรับบทเป็นลูกของ “พี่กบ ทรงสิทธิ์-พี่กี้ นิโคล” เราตื่นเต้นมาก เพราะพี่ๆ เขามีประสบการณ์เยอะมาก พี่ๆ เขาก็มีช่วยสอน แนะนำว่าควรทำยังไงกับสถานการณ์และคาแรกเตอร์ที่ได้รับ ทั้งคู่มีความน่ารักสุดๆ เราประทับใจความสามารถในการแสดง เขาสอนอะไรเยอะมาก ตอนที่เราได้รับบทแรกๆ เราไม่มั่นใจว่าต้องเป็นคนประมาณไหน เขาก็ช่วยเราตีความให้เราแสดงได้ดีมากยิ่งขึ้น

              บทครั้งนี้เป็นละครเวทีเรื่องที่ 2 ของเรา ความยากของมันอยู่ที่เรื่อง “แฟนจ๋า” เราต้องย้อนเวลาไปเด็กลง เป็นอายุ 13-14 คือเด็กกว่าชีวิตจริง 2 ปี ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่เราเคยผ่านมาแล้ว เราเลยรู้ว่าเป็นแบบไหน แต่เรื่อง “Still on my mind” เป็นอนาคต เราไม่เคยสัมผัสว่าชีวิตช่วงมหาวิทยาลัยเป็นยังไง ก็เลยต้องทำการบ้านเป็นพิเศษ มีถามพี่ๆ ที่โรงละคร อยู่หอ อยู่มหาวิทยาลัย เป็นยังไง

              ส่วนเรื่องการแสดง เรื่องนี้มัน real กว่า ทุกอย่างบทเวทีตัวละครไม่ค่อยมีความเป็นการ์ตูน การเคลื่อนไหวทุกอย่างเป็นธรรมชาติตามปกติที่เราทำกันในชีวิตประจำวันเลย และมีบทที่ยาวขึ้น เพราะครั้งนี้เราเป็นตัวดำเนินเรื่อง ความกดดันที่ต้องมาเป็นตัวดำเนินเรื่อง เราเป็นคนพูดบทแรกและบทสุดท้ายของเรื่อง เวลาที่เราส่งอะไรออกไปเพื่อนๆ นักแสดงก็จะรับตามนั้น ถ้าเกิดว่าเราเปิดดี ทุกคนก็จะมี energy มากขึ้นในบทของเขา แต่เราก็จะมีแรงกดดันที่จะเปิดยังไงให้ผู้ชมมีความประทับใจแรกกับเรา ตอนนี้เราแสดงมาประมาณ 3-4 รอบ ความรู้สึกของเราในรอบกาล่าคือตื่นเต้นมาก ยืนข้างเวทีนี่คือสั่นเลย เพราะเป็นคนแรกและคนเดียวในฉากแรก แต่ตลอดที่เล่นมาไม่ได้มีหลุดคิวอะไร มีเล็กๆ น้อยๆ ที่สะดุดบท พลาดนิดหน่อย ซึ่งพอมันเกิดขึ้นเราก็กลับมาตั้งมั่นกับตัวละครที่เราตั้งไว้ตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่เรามี มองข้ามมันไป กลับมาเล่นต่อ

              เรื่องนี้ทำให้เราโตขึ้นในฐานะนักแสดง เราเข้าใจตัวละคร มีความสามารถในการตีความมากขึ้น เมื่อรับบทที่ใหญ่ขึ้นเราก็เรียนรู้การมีพื้นที่บทเวทีมากขึ้น เรารู้ว่าการส่งสารไปให้คนดูที่เราอยากให้คนดูเรียนรู้และรู้สึกไปกับเรามากกว่าเรื่องที่แล้ว ส่วนเราชอบเรื่องไหนมากกว่ากัน จริงๆ ก็ชอบทั้งคู่ เรื่องที่แล้วตัวละครจะสนุกแบบเด็กๆ แต่เรื่องนี้เราก็โตมากขึ้น ท้าทายไปกับตัวละครที่ยากและบทที่ใหญ่ขึ้น

              ส่วนการได้มารับบทครั้งนี้ก็ต้องขอบคุณ “คุณบอย ถกลเกียรติ” เพราะตอนแรกเราไม่คิดว่าจะได้บทนี้ เราเพิ่งเล่น “แฟนจ๋า” มาเอง แล้วบทนี้ก็เป็นบทที่ค่อนข้างหลัก แต่เราก็ได้รับโอกาสจากทีม เรารู้สึกขอบคุณ “คุณบอย” ก็มีมาให้คำแนะนำ ให้กำลังใจ เขาบอกว่าตัวละครนี้ต้องทำให้ได้ดี ส่วนอนาคตต่อจากนี้ก็อาจจะมีบ้าง แต่ก็ยังไม่แน่ใจ ต้องรอทางผู้ใหญ่ แต่เราคาดหวังว่าจะได้ทำงานในวงการ เราก็ไม่แน่ใจว่าจะไปทางร้องหรือว่าทางละคร แต่เราก็อยากเดินต่อในเส้นทางนักแสดง

              ส่วนความประทับใจส่วนตัวในการร่วมงานครั้งนี้ หนุ่ม “ตะวัน” ประทับใจฝีมือการแสดงของ “ตาอี๊ด สุประวัติ ปัทมสูต-ยายเม้า สุดา ชื่นบาน” ทั้งคู่เก่งการแสดงมากๆ ทั้งประสบการณ์และความสามารถ ตอนที่เราเล่นด้วย ทุกอย่างมีความสดใหม่ เขาชอบคิดมุกหรือเล่นๆ บทเวทีเลย มันเลยมีความสมจริงมากกว่าตอนซ้อม เราเล่นด้วยแล้วเรารู้สึกว่าเป็นคุณตา-คุณยายที่เรารัก เคารพจริงๆ ส่วนกับ "น้องว่าน" ก็มีแกล้งๆ กันซะส่วนใหญ่ ห้องพักละครห้องเดียวกัน ก็มีแกล้งกัน สนิทสนมกัน

              ฟีดแบ็คจากคนที่มาชม ส่วนมากก็ชอบ หลายๆ คนคิดว่าเป็นเรื่องน่าเบื่อ แต่พอดูจริงๆ เป็นละครเวทีที่ดูได้ทุกวัย เป็นเรื่องคอมเมดี้และก็ให้แง่คิดที่ดีในการสะท้อนสังคม ใครที่กำลังตัดสินใจจะมาดูนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สะท้อนสังคมในปัจจุบัน มันจะทำให้เราใส่ใจคนรอบข้าง คนที่เรารัก ครอบครัว อาจจะทำให้เราแก้ปัญหาที่บ้านของเราได้ดีขึ้น และสอดแทรกความสนุก ความฮาเอาไว้ด้วย ทุกคนที่มาดูก็จะได้ความสุขกลับบ้านด้วย