“หลิน” บู๊ครั้งแรก รับหนักใจ แต่ก็สู้
ต้องมารับบท “จันทร์จ้า” ในละครบู๊-แฟนตาซี เรื่อง “สัมผัสรัตติกาล” งานนี้ทำเอานางเอกสาว “หลิน มชณต สุวรรณมาศ” ถึงกับหนักใจ เพราะนอกจากจะต้องเล่นบู๊แล้ว ยังต้องเล่นกับอารมณ์ของตนเอง ซึ่งเจ้าตัวเผยว่าต้องทำการบ้านเป็นพิเศษกว่าเรื่องอื่นๆ
เรื่องนี้เราเล่นเป็น “จันทร์จ้า” เป็นเด็กที่มีพลังวิเศษ มีตั้งแต่เกิด แต่ก็เป็นปม เหมือนเวลาตอนเขาเด็กๆ เขาไปแตะตัวใครแล้วเขาจะปวดหัว ร้องไห้ แต่พอผ่านเหตุการณ์เรื่องครอบครัวเสียชีวิต เขาก็รู้เรื่องและพยายามไม่แตะตัวคนอื่น ไม่เข้าสังคมเลย เก็บตัวอยู่เฉยๆ แต่พอไปอยู่กับป้าแล้วมันต้องทรหด แต่จุดเด่นเขาด้วยความที่แตะตัวใครไม่ได้ เขาเลยไม่สามารถมีความรักได้ ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องที่กอดคอกัน จับมือกัน เขาก็ไม่กล้าเข้าใกล้แล้ว คนอื่นเลยยิ่งมองว่าเขาประหลาด
ตัวละครตัวนี้ได้เล่นกับอารมณ์เยอะ ตอนเราได้คาแรกเตอร์มาเราก็รู้สึกว่ามันเป็นแฟนตาซีนะ เพราะเราก็อ่านนิยายเรื่องนี้มา มันดูแฟนตาซี ไม่น่าซีเรียสขนาดนั้น แต่พอมาถ่ายจริงๆ มันอยู่ในสถานการณ์ทางการเมือง แล้วเขาต้องการให้มันดูจริงจัง เลยทำให้ดูซีเรียสขึ้น ส่วนตัวละครเองก็ซีเรียสอยู่แล้ว เรื่องที่ตัวเองไม่ได้รับความรัก มองตัวเองมีปมด้อย มีจุดอ่อน แล้วก็หวาดระแวงคนอื่น ไม่เชื่อใจคนอื่น ไม่ไว้ใจใคร ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเรามีความสามารถพิเศษอะไร มีการหลบผู้คนเรื่อยๆ
สำหรับเรายากมากบทนี้ เพราะว่าเราแฟนตาซีอยู่คนเดียวในเรื่อง คนอื่นเขาปกติ เราก็ต้องไปเวิร์คชอปบ้าง ดูหนังต่างประเทศ ให้เราดูเป็นแนวทาง ขนาดคลิปเจ้าแม่ 4G หนูยังดูเลย ว่าคนตีความในการเห็นเรื่องอะไรแบบนี้ยังไง ในรูปแบบไหนบ้าง แล้วเราก็เอามาวิเคราะห์ว่าตัว "จันทร์จ้า" เป็นแบบนี้เพราะอะไร ชักก็ไม่ใช่แค่ชัก แต่ชักเพราะเห็นอะไร มีภาพอะไรเข้ามาในหัว เจ็บเหมือนคนเป็นไมเกรนไหม หรือเจ็บเหมือนคนโดนไฟดูด หรือเจ็บเหมือนคนมาตีหัว ก็ต้องพยายามสื่อสารออกมาให้ได้
และโชคดีที่มีซีจีช่วยให้มันตื่นเต้น จริงๆ แล้วการชักก็มีหลายระดับตามเนื้อเรื่องและสถานการณ์ว่าจับแบบตั้งใจ ไม่ตั้งใจ จับแล้วเห็นเหตุการณ์น่ากลัวมากหรือน่ากลัวน้อย ก็มีหลายแบบ เราก็เขินตอนแรกๆ นอกจากมีแฟนตาซีแล้ว ละครเราก็มีทุกรสเลย มีบู๊ ดราม่า มีสอดแทรกตลกร้ายไปด้วยนิดนึง เพราะ "พี่ตั้ว" เขาถนัดด้านนี้อยู่แล้ว มีล้อนิดนึง กวนบ้าง เสียดสี เราก็สนุกดี แต่บู๊เหนื่อยมาก เพราะเราไม่ใช่คนธรรมดาที่ไปบู๊ เราต้องพยายามไม่โดนตัวคนอื่น ก็เหนื่อยแต่สนุกดี
ฉากที่ชอบ จริงๆ ชอบหลายฉาก แต่สำหรับฉากตัวเอง ชอบฉากที่ต้องแตะตัวคน ตอนแรกกังวลมากที่เราต้องไปแตะตัวคนอื่น แต่พอเล่นไปเรื่อยๆ เริ่มอยู่ตัวแล้ว เริ่มสนุกกับมัน จากตอนแรกไม่กล้าชัก หลังๆ ก็เริ่มครีเอทการชักไม่ให้มันเหมือนกัน ยิ่งแรงๆ ขึ้น ก็ไปหาข้อมูลว่าเป็นอย่างไร ทำให้สนุกไปกับมัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 ของตนที่เล่นกับ GMM แต่เป็นเรื่องแรกเลยที่เล่นแนวแฟนตาซี แล้วคาแรกเตอร์ก็เปลี่ยนจากเรื่องอื่นเยอะ เลยอยากให้ติดตามว่าจะเป็นอย่างไร
ส่วนเนื้อเรื่องเราก็พูดในฐานะที่เป็นแฟนคลับของหนังสือเหมือนกัน ซึ่งจากที่อ่านมาเรารู้สึกว่าทำออกมาแล้วไม่ทำให้แฟนคลับเรื่องนี้ผิดหวัง ก็อยากให้ลองเปิดใจดูว่าละครอื่นๆ นอกจากเรื่องความรักแล้ว ยังมีดราม่า บู๊ การเมือง ตลกร้ายบ้างในแบบของพี่ตั้ว และมุมกล้องที่บางคนอาจจะไปติดเรื่องภาพไม่สว่าง เพราะว่าเป็นแนวละครลึกลับ เลยต้องมีโทนภาพที่ให้ลุ้นตามบ้าง เลยอยากให้เปิดใจดูว่าละครไทยมีหลากหลายแนว ซึ่งเราก็รอดูเหมือนกัน
