“ไอซ์ ปรีชญา” เปิดใจมรสุมดราม่าหนักสุดในชีวิต ไร้งาน-เงิน ป่วยจนต้องเข้าไอซียู
เปิดใจครั้งแรกสำหรับสาว “ไอซ์ ปรีชญา พงษ์ธนานิกร” ถึงเรื่องราวมรสุมดราม่าในชีวิตที่ผ่านมา ทั้งเรื่องงาน และอาการป่วย โดยเจ้าตัวได้เปิดใจหลังเดินทางมาร่วมงานเปิดตัวอีเว้นต์ว่า
อ่านข่าวต่อ : ไอซ์ ปรีชญา” เล่ามรสุมชีวิต เบื่อถูกเรียกนางเอกร้อยล้าน บอกเรียกอีก็ได้
สำหรับสภาพจิตใจตอนนี้ก็ดีขึ้นในระดับหนึ่ง ด้วยกำลังใจจากหลายๆ ฝ่าย คุณพ่อคุณแม่ ครอบครัว แล้วก็แฟนคลับทำให้เราใจฟูขึ้นเยอะ แต่ว่าทุกวันนี้ก็ยังคงต้องไปหาคุณหมออยู่ ฟอลโลว์อัพเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพข้างใน ทั้งเรื่องของการพักผ่อน การทานอาหาร เรื่องความเครียดที่เราสะสมมาเยอะซึ่งมีผลกับร่างกาย เนื่องจากว่าเราเป็นคนที่เวลาเครียดเยอะๆ แล้วจะนอนไม่หลับ หลังจากนั้นก็จะทานไม่ได้ ทุกอย่างผิดเวลาไปหมดมันทำให้เราไม่มีสารอาหารไปเลี้ยงร่างกาย เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้วูบได้ ยอมรับส่งผลให้เป็นโรคซึมเศร้า สำหรับคนที่เป็นโรคนี้จะรู้ดีว่าเราไม่สามารถควบคุมอารมณ์หรือความเครียดในตอนนั้นที่เรากำลังเจอปัญหาได้ มันอาจจะทำให้เรานอนไม่หลับหรือว่าทานอาหารไม่ได้ แล้วการที่ถึงกับวูบไปคิดว่าวิกฤตแล้วแหละ มันอาจจะเจอปัญหาจากหลายๆ ด้านด้วย พอเครียดมากกลายเป็นเราไม่ได้ทานไม่ได้นอนเพียงพอ
เหตุการณ์ที่วูบหมดสติไปในวันนั้น คือก็ใช้ชีวิตปกติแต่พอดีว่ามันมีเรื่องต่างๆ เข้ามาเยอะมาก รวมถึงก่อนหน้านี้ที่มันเป็นความเครียดสะสมด้วย พอมันไม่ได้สารอาหารและไม่ได้นอนก็เลยวูบไป ตอนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาลตอนแรกก็งงๆ ว่าเราเป็นอะไรไป คุณหมอก็บอกว่าเราอาจจะเพลียมากเกินไป บวกกับการที่เราเป็นความดันต่ำด้วย ไม่ถึงขนาดกินยา ไม่ใช่เป็นการคิดสั้นหรือว่าอะไร อย่างที่บอกว่าเป็นความเครียดมากกว่า ส่วนยาเนี่ยเราทานอยู่แล้วพร้อมขอบคุณทุกกำลังใจที่เข้ามามีเยอะมากๆ
ที่ผ่านมาเรียกว่าชีวิตดิ่งที่สุด ทุกอย่างถาโถมเข้ามาทั้งเรื่องของงานด้วย เรื่องของเงินด้วย งานไม่มีเลยจริงๆ ภายในวันเดียวโดนยกเลิกหมด หลักๆ เรื่องที่ทำให้เครียดก็ตั้งแต่เรื่องข่าวไซยาไนด์ แล้วก็มีคดีความซึ่งมันไม่ได้เป็นคดีความอะไรเลยและมันจบไปแล้ว หลังจากนั้นก็เครียดมาเรื่อยๆ เพราะว่าเรื่องงาน แล้วก็มีปัญหาเรื่องคุณแม่ไม่สบายด้วยมันก็เลยบวกมันเข้ามาอีก เงินเก็บก็หมด ช่วงที่คุณพ่อผ่าตัดเป็นช่วงที่เราต้องใช้เงินเก็บที่มีเอามารักษาคุณพ่อแล้วสภาพการเงินไม่ได้คล่องขนาดนั้น ณ ตอนนั้นปัญหามันเยอะมากแล้วก็ไม่กล้าปรึกษาใคร ถามว่าตอนที่แย่ที่สุดเงินในบัญชีเหลือเท่าไหร่ เราไม่กล้านับเลย แต่ไอซ์เสียสละเงินก้อนนี้ได้มันไม่ได้เป็นปัญหาอะไรอยู่แล้ว เพราะว่าเราต้องเอาไปรักษาคุณพ่อคุณแม่ ต่อให้เราไม่มีเงินเลยเหลือสักบาทมันก็ไม่เป็นไร ซึ่งค่าใช้จ่ายแต่ละครั้งจะเป็นก้อนเลยเป็นหลักล้าน ครั้งละประมาณ 3 ล้าน 5 ล้าน ตอนนี้ที่มีภาระค่าใช้จ่ายก็จะเป็นค่ารักษาพยาบาลและค่ายาของคุณพ่อคุณแม่แล้วก็ตัวเราเองด้วย คือเราเป็นเสาหลักของบ้าน ตอนวิกฤตเราก็มี “น้ำชา” เป็นคนแรกที่จับมือไอซ์วันแรกที่เข้าโรงพยาบาล แต่จริงๆ ก็มีหลายคนที่พร้อมจะให้เราปรึกษา แต่เราเป็นคนที่เวลามีปัญหาแล้วไม่อยากให้ใครต้องมาเครียดด้วย เลยไม่ได้พูดกับใคร
