มาเร็วไปเร็ว "ครูรัก" เลิก "ใบตอง" แฟนสาวหลังคบ 3 เดือน
หลังจากหย่าขาดจากอดีตภรรยาเหลือเพียงทำหน้าที่พ่อแม่ให้กับลูกสาว สำหรับ "ครูรัก ศรัทธา ศรัทธาทิพย์" ก็ได้ออกมายอมรับว่าได้เลิกรากับสาว "ใบตอง" หลังจากคบหาดูใจกันมาได้เพียงแค่ 3 เดือนเท่านั้น โดย "ครูรัก" เปิดใจว่า
อ่านข่าวเพิ่มเติม
“ครูรัก” ปิดฉากรัก 8 ปี หย่าอดีตภรรยาสาว เผยเริ่มต้นกับคนใหม่แล้วทั้งคู่
หัวใจกลับมาสีชมพู จะทำละครเรื่องรักต้องมีความรักใช่ไหม ก็ยัง ตอนนี้รักลูกคนเดียว เห็นขึ้นแคปชั่น มันไม่ใช่สิ่งที่ผมนำเสนอ เห็นช่วงหนึ่งหวาน มันผ่านมานานแล้ว มันจบไปแล้ว คือช่วงนั้นเหมือนมันเซก็คว้าไปก่อนเพื่อทรงตัวได้ ในความเป็นจริงตัวเราก็ไม่พร้อมด้วย ยังต้องโฟกัสเรื่องลูก แล้วเรายังไม่สามารถไปดูแลคนอื่นได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะที่จะแบ่งเวลาแบ่งความใส่ใจในสัดส่วนที่มันพอดีได้
เห็นว่าเข้ากับน้องได้ดี จริงๆ มันไม่ใช่ปัจจัยเดียวมันมีหลายปัจจัย มันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกที่มีใครสักคนเข้ามาแล้วยอมรับในสถานะของเราแบบนี้ ในการแบ่งเวลาให้ ในการทุ่มเทให้
ศึกษาดูใจนานไหมกับคนนี้ ก็ไม่นานประมาน 2-3 เดือน ผมว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีความเหมาะสมของมัน อยู่ที่ว่าเราอยู่ในสถานการณ์ไหน มันคงตัดสินไม่ได้ว่าอันนี้เร็วไป อันนี้ช้าจัง กับคนนี้ไม่ได้มีผลหย่ากับอดีตภรรยาไม่มี กับคนเก่ามีปัญหาอะไรถึงได้หย่า มันก็มีบางทีความรักมันลดลง พอลดลงความรักความเข้าใจก็ลดลงไปด้วย เรื่องที่มันไม่มีปัญหาก็กลายเป็นมีปัญหา ก็ไม่อยากพูดอะไรเยอะ เราเองก็เสียใจที่ไม่สามารถประคับประคองความเป็นครอบครัวไปได้ รักษาความเป็นรักแท้ที่มันเกิดขึ้นมาพ่อแม่ลูกไปให้ตลอดรอดฝั่งได้ อันนี้เป็นสิ่งที่ไม่รู้สึกดีแล้วล่ะ
ลูกก็จะอยู่ในความดูแลของแม่เพราะต้องไปเรียน เสาร์อาทิตย์ก็เป็นของผมหรือวันหยุด ก็พาไปเที่ยว ก็สลับกันไป
ผมคิดว่าการอยู่คนเดียวเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ก็ได้เรียนรู้แล้วว่าในจังหวะนี้อยู่คนเดียวไปก่อน ก็พยายามหาแรงบันดาลใจ ให้เราทำนู้นทำนี่ ตอนหย่ากันใหม่ๆ มันรู้สึกหมดค่าความเป็นตัวเอง เราไม่สามารถรักษาพื้นฐานเรื่องแบบนี้ไว้ได้ ความภูมิใจในการแก้ปัญหาให้คนอื่นทสอนคนอื่น มันไม่อยากไปทำงาน ไม่อยากเจอใคร มันก็เลยลุกขึ้นมาทำละครให้เด็กด้อยโอกาสดู พอไปเล่นปุ๊บเด็กมีความสุข ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น มันเข้าเกณฑ์ของโรคซึมเศร้าได้เลยนะ ผมตั้งคณะละครนกกระจิบของพ่อ ทุกเดือนเราจะไปเล่นที่บ้านทานตะวันมูลนิธิเด็ก และมูลนิธิบ้านป้าพร ประมาน 40-50 คนให้เด็กๆ ได้ดูเดือนละ 1 เรื่อง เป็นแรงผลักดันให้เราลุกมาเขียนบท แล้วไปแสดงให้เขาดู แล้วเขามีความสุขเราก็รู้สึกว่าเรามีประโยชน์ มันก็เลยทำให้ความรู้สึกแย่ๆ มันหายไป
มันไม่ใช่เรื่องเข็ดไม่เข็ด มันเป็นเรื่องที่เราต้องเรียนรู้อีกหน้าหนึ่ง เราก็รักลูก ภรรยาเราก็รักลูก ลูกก็รักเรารักพ่อแม่ อยากเจอเมื่อไหร่ก็ไปทานข้าวไปเที่ยวเล่น เพียงแต่มันยังไม่เหมาะที่พาอีกคนมาร่วมในวงแห่งความทุกข์ของเรา คือเรื่องมันก็เพิ่งจะ 6 เดือนอ่ะเนอะ สัก 2 ปีเราอาจจะแข็งแรงขึ้นแบ่งเวลาได้
