"เปิ้ล-จูน" เล่านาที ลูกชายขี่เจ็ทสกีติดพายุ

"เปิ้ล-จูน" เล่านาที ลูกชายขี่เจ็ทสกีติดพายุ

      ควงกันมาร่วมงานรอบปฐมทัศน์ละครเวที “บัลลังก์เมฆ เดอะมิวสิคัล 2019” สำหรับหนุ่ม "เปิ้ล นาคร ศิลาชัย" กับสาว "จูน กษมา ศิลาชัย" งานนี้เลยไม่พลาดที่จะถามถึงเหตุการณ์นาทีระทึกหลังยกครอบครัวไปเที่ยว แต่ลูกชายขี่เจ็ทสกีติดพายุสักหน่อย

อ่านข่าวเพิ่มเติม

“จูน กษมา” เล่าวินาทีระทึกหลัง “ออก้า” ขี่เจ็ทสกีหนีพายุ เกือบขึ้นฝั่งไม่ได้

      หลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้นก็โชคดีที่รอด เพราะว่ามันก็เป็นเรื่องของธรรมชาติ เราออกไปกลางเขื่อนในช่วงมรสุมพอดี มันก็เห็นไกลๆ แล้วแหละว่าพายุกำลังจะมา ก็บอกลูกให้รีบขับหนีเร็วๆ ลูกก็เลยขับหนีไป แต่พ่อกับแม่โดนพายุเพราะหนีไม่ทัน ลูกก็เลยรอดไป ตอนนั้นมันเหมือนในหนังนะ สุดท้ายรอดมาได้ก็โอเค ซึ่งตอนที่ลูกหายไปก็เป็นห่วงมากแต่คงไม่ตายหรอก เพราะเขามีเสื้อชูชีพอยู่ พายุจะแรงขนาดไหน ตกน้ำขนาดไหน ชูชีพก็เอาเขาอยู่ ก็คงลอยติดอยู่แถวเกาะใดเกาะหนึ่งในเขื่อนนั้นแหละ

       กับ “ออก้า” เขาไม่เข็ดนะ พอเราไปเจอเขากำลังเล่นสไลเดอร์อยู่ที่รีสอร์ทมีความสุขมาก เชื่อว่าเขาคงไม่รู้เรื่องอะไรหรอกว่าเราเป็นห่วงเขา เขาไม่รู้ว่าพ่อกับแม่และ “น้องออกู๊ด” ก็ติดอยู่ในเจ็ทสกีเดียวกันด้วย ทีแรก “ออกู๊ด” ก็ร้องไห้ แต่พอพายุผ่านไปก็เป็นเสียงหัวเราะ เล่นน้ำฝนที่มันเหลือเป็นฝนปรอยๆ คือสอนให้อย่ากลัวอย่างเดียว เพราะบางทีเราก็จับเขาโยนลงกลางทะเล โยนกลางแม่น้ำ แล้วเราก็ขับหนีทิ้งไปกิโลหนึ่ง หรือไม่ก็โยนกลางแม่น้ำ แล้วก็ปล่อยให้เขาไหลไปเรื่อยๆ กลางแม่น้ำสักกิโลสองกิโล แล้วค่อยขับไปตาม เลี้ยงลูกเหมือนหน่วยซีล

      ยอมรับเรื่องนี้ทำให้ทะเลาะกันเลย เพราะทีแรก “จูน” ก็บอกพอแล้วนะทำอะไรแบบนี้ แค่ประโยคเดียว หลังจากนั้นก็ร่าเริง อารมณ์เขามาเร็วยิ่งกว่าพายุอีก ตอนนี้ “จูน” เขาก็วางแผนจะขับพา “ออก้า” ไปแข่ง แข่งเสาร์-อาทิตย์นี้ ที่โคราช ไม่ให้ป๊าพาลูกไปแข่งแล้ว แม่พาไปเอง

       ด้าน “จูน” บอกต่อว่า อย่างที่บอกว่าเรื่องเจ็ทสกีมีปัญหากันมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ก็แก้ปัญหาไม่ได้สักที เพราะลูกดันชอบไปแล้ว เราก็ได้แต่เปลี่ยนตัวเองว่าต้องชอบตามลูก หน้าที่เราก็ซัพพอร์ตแล้วก็ดูแลให้ดีกว่านี้มากๆ ขึ้น เพราะเราไม่สามารถห้าม “พี่เปิ้ล” กับลูกได้

         “เปิ้ล” บอกต่อว่า แม่ไม่มีสิทธิ์ แม่ไม่มีสิทธิ์มาห้ามในสิ่งที่พ่อกับลูกชอบ แม่มีหน้าที่ผลักดันสิ่งที่เราชอบ เหมือนแม่ชอบอะไรเราก็จะคอยผลักดันแม่ คอยเป็นแรงใจ กำลังใจ ไม่ใช่ไปห้าม เพราะคนเราเกิดมามีชีวิตเดียว มีชาติเดียว จะไปห้ามชาตินี้ไม่ให้ทำโน่นทำนี่ มันสิ่งมีชีวิตเหมือนกัน มันไม่ใช่หน้าที่สิ่งมีชีวิตด้วยกันไปห้ามให้แต่ละคนทำอะไร

        ถามว่าเราให้ “ออก้า” ลงสนามอะไรบ้าง ตอนนี้เขาแข่งชิงแชมป์ประเทศไทยอยู่ เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา เขาเด็ก อายุ 7 ขวบเอง ไปแข่งกับเด็กอายุ 12 ขวบ ซึ่งจากครั้งแรกที่ให้เขาแข่งเขาก็ร้องไห้ เตรียมตัวมาดี พอถึงสนามร้องไห้ ไม่ยอมแข่ง เขิน คนกรี๊ดเยอะ พอเขาประกาศชื่อว่านักแข่งคนต่อไป นครา ศิลาชัย “ออก้า” ร้องไห้ เขาถามว่าพูดชื่อ “ออก้า” ทำไม “ออก้า” กำลังจะเตรียมตัวไปแข่ง ร้องไห้ เขาเรียกชื่อทำไม “ออก้า” ไม่แข่งแล้ว เขากลัวเพราะว่าโดนประกาศชื่อ คิดว่าทำผิดเขาก็เลยไม่แข่งเลย พอครั้งที่ 2 ก็เลยอธิบายเขาว่าลูกไม่ต้องไปสนใจตรงนั้น หน้าที่ของลูกคือทำให้ดีกว่าวันที่ “ออก้า” ร้องไห้นะ โอเคไหม แต่วันนี้ “ออก้า” ไม่ร้อง แล้วลงไปแข่งตามที่ตัวเองอยากแข่ง ปรากฏว่าเขาก็ลงไปแข่ง คือไม่ต้องไปชนะคนอื่นหรอก แค่นี้พ่อกับแม่ก็ถือว่าชนะแล้ว

         ตอนนี้น้องเริ่มชินกับสนามทุกวันนี้ มีแต่บอกว่าป๋าไปซ้อมๆ ไปซ้อมเร็ว เขารอวันเสาร์-อาทิตย์นี้มากเลย รอเลยว่าเมื่อไรจะไปโคราช เมื่อไรจะไปแข่ง อีกกี่วัน อีกกี่ชั่วโมง คือถามทุกวัน

         ถ้าถามว่าเราจะผลักดันเขาไปขนาดไหนสำหรับเจ็ทสกี คือจริงๆ แล้วเราคาดเดาไม่ได้ ถ้าเกิดเขาโตขึ้นมาแล้วเขาอยากเป็นนักการเมือง หรืออยากจะเป็นทหาร หรืออยากจะเป็นหมอ หรือเขาอยากจะไปแปลงเพศ คือเราเดาเขาไม่ได้จริงๆ ถ้าวันหนึ่งเขาอยากเป็นนักกีฬาเราก็จะดันเขาให้เป็นนักกีฬาที่ดีที่สุดในโลก แต่ถ้าวันหนึ่งเขาอยากจะแปลงเพศ เราก็จะหาหมอที่แพงที่สุดในโลกให้เขา แล้วเขาต้องได้มิสทิฟฟานี่ เอาให้สุด