พ้อยท์-ชลวิทย์ มีทองคำ เตรียมแจ้งเกิดพระเอกหน้าใหม่ “ธิดาแดนซ์”

พ้อยท์-ชลวิทย์ มีทองคำ เตรียมแจ้งเกิดพระเอกหน้าใหม่ “ธิดาแดนซ์”

ขึ้นแท่นพระเอกใหม่ถอดด้าม สำหรับหนุ่มสูงยาวเข่าดีนามเพราะ พ้อยท์-ชลวิทย์ มีทองคำ กับผลงานละครเรื่องแรก “ธิดาแดนซ์” ผลิตโดยบริษัท เพ็ญพุธ จำกัด ในเครือบริษัท จันทร์ 25 จำกัด ที่ได้ฤกษ์ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 17.45 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 โดยมีคิวออกอากาศวันแรกในวันที่ 26 มีนาคมที่จะถึงนี้ เรามีโอกาสได้พบหนุ่มพ้อยท์ในกองถ่าย “ธิดาแดนซ์” เราจึงไม่พลาดที่จะชักชวนหนุ่มพ้อยท์มาพูดคุยถึงเรื่องราวของเขา มาทำความรู้สึกกับพระเอกใหม่คนนี้ดีกว่าค่ะ

@ พ้อยท์เป็นคนกรุงเทพฯ หรือเปล่า

   เปล่าครับ ผมเป็นคนเหนือเกิดที่เชียงใหม่และโตที่เชียงใหม่   โดยพ่อเป็นคนสุพรรณแต่แม่เป็นคนเชียงใหม่ครับ

@ ตอนเด็กๆ พ้อยท์เป็นเด็กยังไง

   ตอนสมัยอนุบาลพ้อยท์จะเป็นเด็กขี้แง เอะอะก็ร้องไห้  แล้วก็ชอบปัสสาวะใส่ที่นอนที่โรงเรียนเวลานอนกลางวันความที่ขี้เกียจไปเข้าห้องน้ำนะค่อนข้างซนตามประสาเด็ก  พอขึ้นชั้นประถมจะโตขึ้นหน่อยก็เป็นเด็กที่ตลกสนุกสนานครับ

@ ความเป็นลูกชายคนเดียวแล้วเป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่ตามใจมั้ยคะ

   ก็ไม่ถึงกับตามใจมากก็จะให้อะไรที่ควรให้แต่ถ้าอะไรที่ไม่ควรเขาก็จะไม่ให้  แล้วความที่พี่สาวผมอายุเราห่างกัน 2 ปี สมัยที่เราอยู่ด้วยกันผมก็จะแกล้งพี่สาวประจำแต่พอไม่ได้อยู่ด้วยกันก็จะคิดถึงนะ

@ สมัยเรียนเคยมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนบ้างมั้ย

   มันก็มีบ้างตามประสาวัยรุ่นคึกคะนอง ผมชอบไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วก็ไปเล่นเกมส์กัน บางครั้งก็เลยมีเรื่องชกต่อยกันบ้าง

@ เห็นว่าเกเรจนต้องเลือกเรียนสายอาชีพ

   ตอนเรียนอยู่ม. 3 ผมซนมาก ติดศูนย์เยอะ  เป็นประเภทเด็กเรียนหลังห้อง   แม่ก็ปรึกษาอาจารย์ว่าจะเอาไงดีถ้าจะไม่ไหวถ้าเรียนแบบปกติ  เลยส่งไปเรียนสายอาชีพแต่ก็เหมือนเดิมพอเรียนทีไรก็ชอบแว่บออกจากห้องไปห้องวิชาโน้นวิชานี้ไม่สนใจห้องของตัวเองเลย ไปกับเพื่อนสนิทประมาณ  7 คน ซึ่งเรียนกันมาตั้งแต่ป1.  แต่มาสนิทกันตอนป.5  ครบกันมา 9 ปีครับ   แต่พอมาเรียนปวช. พาณิชย์การเชียงใหม่ แม่จับแยกกับเพื่อนเลย แรกๆก็โอเคเหมือนเราเกเรเที่ยวมาเยอะ เลยลองตั้งใจเรียนดูแต่ก็กลับไปเหมือนเดิมคิดถึงเพื่อนหนีขับรถไปหาเพื่อน   แต่พอขึ้นปวส. ก็บอกแม่ว่าผมจะตั้งใจเรียนแล้วเพราะตอนปวช.เกรดเฉลี่ยไม่เกิน  1  จริงๆ ต้องโดนให้ออกแล้ว แต่อาจารย์ช่วยไว้ พ้อยท์ก็เลยต้องรีเกรดแล้วลงเรียนใหม่แล้วเกรดก็ดีขึ้นปรากฏตอนปวส. เทอมแรกลงเรียนไอที (พวกโปรแกรมเมอร์) ความที่ตอนเด็กๆ ชอบเล่นเกมส์ครับ  แต่เรียนไปเจอวิชาเว็บ  ก็เริ่มรู้ว่าที่คิดจะเรียนไอทีไม่ใช่แล้ว แต่ผลที่ออกมาได้เกรดเฉลี่ย  2.8  แม่ดีใจเลย   แต่พอเรียนเทอม 2 เปลี่ยนอยากทำนิตยสารพวกออกแบบ   เลยไปร้องไห้อ้อนแม่อยากมาเรียนที่กรุงเทพฯเข้าม.รังสิต  แม่ก็ให้นะขึ้นมาเรียนคนเดียวเลย  พ้อยท์ก็ลงเรียน  คณะนิเทศศาสตร์ สาขามัลติมีเดีย  แรกๆ ก็คิดจะตั้งใจเรียนเอาเกรดให้แม่แต่แล้วก็เข้าอีหลอบเดิมเที่ยวสะบั้น ไปคบเพื่อนที่ไม่ค่อยเรียนปรากฎว่าผ่านไปปีหนึ่ง   รู้เลยว่าการอยู่ด้วยตัวคนเดียวมันต้องดูแลตัวเองรู้สึกเหนื่อยมากไม่ไหว  แถมจัดการเงินที่ได้มาไม่เป็นแม่ให้เดือนละหมื่นห้าพันบาท รวม ค่าเช่าบ้าน 4000 ด้วย แรกๆใช้ครึ่งเดือนก็หมด ครึ่งเดือนหลังต้องกินหมูปิ้งเป็นอะไรที่ลำบากสุด  ก็ร้องไห้โทรหาแม่บอกว่าขอกลับไปเรียนเชียงใหม่นะ...  คิดถึงแม่...  แต่ครั้งนี้แม่ไม่ให้กลับแล้วเพราะเขาบอกว่าให้โอกาสไปเรียนไอที ตามที่ใจอยากแล้ว  เมื่อจะเปลี่ยนอีกแม่จึงไม่ยอมแล้ว

@ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เราคิดได้และโตขี้น

   ใช่ครับ เพราะความเหนื่อยก็ทำให้พ้อยท์หันมามองแม่ ซึ่งแม่กับพ่อหย่ากัน  แล้วแม่ต้องเลี้ยงพ้อยท์ พี่สาวพ้อยท์  ยาย แล้วก็ลูกของน้องแม่  หลายคนเลยทำให้รู้เลยว่าแม่ต้องเหนื่อยขนาดไหน  พ้อยท์ก็ยังเจอพ่อแล้วพ่อก็มีช่วยเหลือบ้าง  แต่ส่วนมากแม่จะหารายได้เอง เมื่อกลับบ้านไม่ได้พอเข้าปี 2 มีหน้าที่การงานให้รับผิดชอบมันก็ทำให้เราดีขึ้นครับ  ผมก็เลยตั้งใจว่าจะทำงานซื้อบ้านให้พ่อแม่  พอสำเร็จก็ค่อยมาทำธุรกิจดูแลครอบครัวตัวเอง  แค่นี้ผมก็พอแล้ว

@ ตอนนี้เรียนปีไหนแล้ว

   ปีที่ 4 แล้วครับ  เกรดฉุดลงนิดนึง 2.6 เพราะหลังๆ มามีงานทำทั้งเดินแบบ  ถ่ายละครด้วยแต่ผมก็พอใจไม่ได้คิดจะต้องเอาเกียรตินิยม

@ พ้อยท์เข้าสู่วงการได้อย่างไรคะ

   พี่ที่บ้านเห็นสูงเลยพามาเดินแบบที่กรุงเทพฯ  จากนั้นก็ได้ถ่ายแบบแมกกาซีนอิมเมจ  กับMen Health  (พี่ไม่แน่ใจชื่อหนังสือนะ) หลังจากนั้นผู้ใหญ่ทางเอ็กซ์แซกท์ ก็เห็นผมจากแมกกาซีน บอกว่าผมหน้าตา หุ่นรูปร่างใช้ได้ (สูง 190 ซม.) น่าจะเล่นละครได้   ก็เรียกเข้าไปคุยแล้วก็เซ็นต์สัญญา 5 ปี ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณ2 ปีครึ่ง หลังจากนั้นเขาก็ส่งผมไปเรียนแอ็กติ้งการแสดงที่เอ็กซ์แซกท์ทุกวัน วันนี้ก็ยังเรียนอยู่มาประมาณเกือบปีครับ

@ พอได้มาเรียนการแสดงชอบมั้ย

   ตอนแรกมาเรียนโดนว่าก็ไม่ชอบครับ เพราะผมเป็นคนสมองช้า เข้าใจช้า เลยโดนว่าตลอดเลยทำให้เบื่อไม่อยากเรียน  แต่พอเรียนๆ ไปก็กลับรู้สึกชอบตีโจทย์ได้ สามารถจินตนาการไปตามบทได้ พอเราเล่นได้อาจารย์ชมผมก็รู้สึกสนุกขึ้น จึงทำให้เกิดแรงฮึดว่าเราจะต้องเล่นให้เก่งทำให้ได้  แต่ก็มีบางทีที่เราตั้งใจเกินไปมันก็ทำให้ดรอปลงครับ

@ แล้วมาเล่นละครเรื่องแรก “ธิดาแดนซ์” ได้อย่างไร

   คุณแดง-สุรางค์ ไปเห็นผมในวันที่เปิดแอ็กซ์สตูดิโอ ครับ  แล้วก็อยากให้ผมมาเล่นละครเรื่องนี้   ผมก็งงเหมือนกันว่าจริงหรือ...เพราะคิดว่าเราคงจะค่อยๆ ไต่เต้า ไม่น่าจะได้รับบทพระเอกเลย   แต่มันก็เป็นจริงซึ่งผมจำได้ว่าวันเข้ากองวันแรกผมตื่นเต้นมาก แล้วก็เครียด กลัวเป็นตัวถ่วงเพราะผมรู้ว่าตัวเองเป็นคนสมาธิสั้น  แต่ก็โชคดีที่นักแสดงรุ่นพี่ทุกคนคอยให้คำแนะนำผม

@ ที่บอกว่าสมาธิสั้นเป็นยังไง

   เรื่องการจำบทก็มีบ้างแต่ไม่ได้เป็นปัญหา แต่ที่เป็นปัญหาก็คือผมจะชอบวอกแวก ตีภาพในตอนที่เราต้องแสดงยังไม่ค่อยออก  พอเวลาจะออกมามีคนเดินผ่านมาภาพนั้นจะหายไปเลยมันจะเป็นแบบนี้ตลอด  ซึ่งมีหลายคนสอนให้ผมใช้วิธีนั่งสมาธิ สวดมนต์  ตกปลาก็ได้ แล้วใช้การเล่นดนตรีก็ทำให้สมาธิเรานิ่งได้...อะไรก็ตามที่ต้องใช้เวลานานมันช่วยเราได้ครับ  ซึ่งผมชอบใช้วิธีเล่นกีตาร์เพราะเราชอบเสียงเพลงอยู่แล้วมันก็เลยโอเค.

@ มาพูดถึงคาแร็คเตอร์ในละครเรื่องนี้กัน

   พ้อยท์รับบท “เทิดไท” เป็นตำรวจ  เวลาอยู่กับผู้บังคับบัญชาก็จะขรึมเงียบๆ  แต่ถ้าอยู่กับลูกน้อง “จ่าเพิ่ม” คนทั่วๆไปเพื่อนๆผมก็จะแก่นกวนๆเฮฮาตามประสาวัยรุ่น  ส่วนตอนปลอมตัวเข้าไปสืบคดีที่บ้านนางเอกเราเจอสาวๆ ก็จะคอยแซวคอยแหย่อะไรแบบนี้ครับ แล้วในความรู้สึกของผมมีหลายฉากที่ผมต้องเล่นตลกเหมือนกัน

@ ต่างกับตัวจริงของเรามั้ย

   พ้อยท์เป็นคนตลกนะแต่เวลาเล่นมุขมันก็คนละแบบกับเทิดไท  ปกติพ้อยท์จะตลกแบบกวนๆ คนอื่น แต่เทิดไทจะกวนกับตัวเองนะ

@ ในเรื่องนี้ได้แต่งเครื่องแบบตำรวจ ถูกใจเปล่า

   ชอบมากเลย เพราะพ้อยท์เวลาเห็นคนใส่ชุดตำรวจก็อยากเป็นตำรวจนะ  ทหารก็อยากเป็น  แต่อยากเป็นตำรวจมากกว่าได้จับผู้ร้าย แถมตำรวจยังสามารถเป็นนักแสดงได้ด้วย 555 ก่อนเข้าวงการพ้อยท์เกือบไปสอบเป็นตำรวจแล้วนะ แต่เผอิญมีงานวงการบันเทิงเข้ามาก่อนก็เลยก้าวเข้ามาอยู่ตรงนี้ พอมาเล่นละครได้ใส่ชุดตำรวจก็รู้สึกถูกใจมากครับ

@ ฉากไหนที่คิดว่าเล่นยากที่สุด

   ผมว่าซีนที่เล่นกับนางเอกตอนนางเอกจะตกน้ำ คือนางเอกจับได้ว่าเราเป็นตำรวจ ก็โกรธที่เราไปโกหกเขา  คือพ้อยท์เข้าใจบทตรงนี้  แต่มองภาพจับจุดไม่ถูกว่าเราควรจะแสดงอารมณ์พูดน้ำเสียงออกมายังไง  จะแรงก็ไม่ได้จะเบาก็ไม่ได้  ก็เลยพูดในแบบพ้อยท์ซึ่งก็คิดว่ายังทำไม่ดีพอ ค่อนข้างยากนะ

@ เล่นกับ ยีน-เกวลิน เป็นไงบ้าง

   เขินนะแล้วก็จะยิ้ม  หลังๆ ร่วมงานกันมานานๆ ก็จะสนิท  พูดคุยกันธรรมดา  แต่พอเวลาเข้าบทบทมันน่าเขินครับ แล้วพอเวลาต้องแสดงผมก็จะเขิน ต้องมองหน้าเขาก็ไม่กล้า  เขินตลอด  ก็ไม่รู้เป็นอะไรนะเวลาต้องเข้าฉากกับผู้หญิงไม่ว่าจะเป็นเมย์หรือเฟื้องก็จะรู้สึกเขินเล่นไม่ค่อยได้เหมือนกัน

@ แล้วชีวิตจริงล่ะ

   ชีวิตจริงไม่เป็นนะเวลาอยู่กับเพื่อนๆ แต่ถ้าเจอสาวๆ สวยๆ ที่เราไม่รู้จักก็เป็นเหมือนกันนะ  แต่กับยีน ที่เขินผมคิดว่ามันเป็นเพราะผมอายที่จะแสดงมากกว่าครับ

@ แต่ถ้าเข้าฉากกับอะตอม สัมพันธภาพ และ นนท์ ภูดิศ นี่สนุกเลยใช่มั้ย

   ใช่ครับ เวลาเข้าฉากกับพี่สองคนเราก็คิดว่าเขาเป็นเพื่อนๆ  ผมจะเรียกพี่ๆ ว่า “คุณ” ก็สนุกดีครับ ซึ่งพ้อยท์จะสนิทกับพี่อะตอมพี่นนท์รวมทั้งพี่โจโจ้ กับพ่อดม ชวนชื่นด้วย ทั้งนี้เพราะเรารู้ว่าเราเล่นไม่เก่งก็จะเข้าไปคุยกับพี่ๆกับพ่อดม  พี่ๆ จะคอยให้คำแนะนำ อย่างช่วงแรกๆผมจะเข้าฉากกับพ่อดมเยอะพ่อก็จะติงว่าพ้อยท์เป็นคนพูดบทไวเกินไป  ให้พูดช้าๆ เพราะแต่ละประโยคก็มีใจความของมัน พ้อยท์ก็ต้องอ่านให้ดีๆ ว่าซีนนี้เขาต้องการสื่อถึงอะไร ประโยคนี้เขาต้องการสื่อถึงอะไร  เวลาพูดไม่ต้องรีบ สอนวิธีการเล่นตลกว่าต้องเล่นยังไงตบมุขหยอดมุขยังไง ส่วนพี่โจโจ้ ก็ติงเรื่องการพูดเหมือนกัน ส่วนพี่อะตอมจะสอนเรื่องอายคอนเท็กของแต่ละคน แต่พ้อยส์กลัวไม่อยากเป็นตัวถ่วงให้กับใครเวลาเล่นเลยยิ่งเกร็งครับ”

@ ได้ร้องเพลงประกอบละครด้วยเหรอ

   ใช่ครับ  ยากนิดหน่อยแต่ก็สนุกดี  ปกติผมชอบร้องเพลงในห้องน้ำ  แต่เสียงไม่ค่อยดีมากก็อยากให้ลองฟังดูในละคร  เพลงที่ร้องจะสไตล์เพลงลุกทุ่ง ซึ่งพ้อยท์ไม่เคยร้องเลยใช้เวลาอัดชั่วโมงหนึ่ง  ฟังแล้วดีใจมากเลยเพราะเป็นเพลงแรกที่เราร้อง

@ คาดหวังไว้แค่ไหนกับการแสดงเรื่องนี้

   มันเป็นละครเรื่องแรกที่พ้อยท์แสดงก็อยากให้คนดูเยอะๆ  เรตติ้งดีๆ เพราะนั่นแสดงให้เห็นว่าคนดูจะชอบเราหรือเปล่าได้ด้วยครับ 

@ มีบทไหนที่พ้อยท์ อยากเล่นมั้ยคะ

   พ้อยท์อยากลองเล่นหลายๆ บทครับ  บทพระเอกนิ่งๆ บ้าง  หรือเหวี่ยงๆ บ้าง  บทร้ายก็อยากเล่นเหมือนกันคิดว่าน่าจะสนุก  แต่อาจารย์ที่สอนบอกว่าอย่าเล่นเลยเพราะเวลาเล่นร้ายผมหน้าตลก ซึ่งตอนในคลาสเรียนอาจารย์ก็ส่งบทร้ายให้ผมลองเล่นดูปรากฏเพื่อนๆ ที่เรียนหัวเราะผมใหญ่เลย   แต่ถ้ามีโอกาสพ้อยท์อยากลองนะครับ

@ เห็นว่ามีผลงานเรื่องต่อไปแล้ว

   ครับ เป็นของเอ็กซ์แซกท์เรื่อง “อนิลทิตา” พ้อยท์เป็นลูกพี่ลูกน้องกับ เฌอเบลล์  ไม่มีคู่ครับ  แล้วก็มีพี่บี-น้ำทิพย์ กับพี่โบ๊ท  นิธิศ (วงเดอะ เยอร์) เปิดกล้องแล้ว ก็ยอมรับว่ากดดันเหมือนกันครับ

@ มีนักแสดงคนไหนอยากร่วมงานด้วยมั้ย

   มีครับ พ้อยท์ชอบพี่ดอม  เหตระกูล  ครับ เมื่อก่อนพ้อยท์เคยดูละครที่พี่ดอม บทแอ็คชั่น ขี่มอเตอร์ไซด์ด้วย แต่ผมจำเชื่อเรื่องไม่ได้  พี่เขาดูเท่ห์มีเสน่ห์มาก อยากเป็นเหมือนพี่เขา และอยากเล่นละครแอ็คชั่นด้วยกัน  แล้วอีกคนก็พี่พีท  ทองเจือ ผมก็ชอบๆจากเรื่องอังกอร์  แถมยังขับรถแข่ง ดูเท่ห์มากเหมือนกัน  ส่วนผู้หญิงผมอยากร่วมงานกับ ลิลลี่  ภัฑฑีลา วิน  ที่เล่น จ้าวพายุ  ครับ  เราเป็นนักเรียนการแสดงในคลาสเดียวกันก็แซวๆว่าเดี่ยวเรามาเล่นละครด้วยกันนะ  ซึ่งคุยกับน้องสนุกดีครับ”

@ จะยึดอาชีพเป็นนักแสดงหรือไม่

   พ้อยท์รู้ว่าวงการนี้ถ้าเราอยากอยู่นานเราก็ต้องเก่งจริงรักมันจริงๆ ซึ่งเมื่อก้าวมาอยู่ตรงเราก็พยายามทำให้เต็มที่  แต่ยังไงพ้อยท์ก็ไม่เคยคิดจะยึดการแสดงเป็นอาชีพที่ทำเพราะเพื่อให้พ่อแม่สบายก่อน อยากที่รู้กันอาชีพนี้หาเงินง่ายแต่ก็เหนื่อยนะ ก็คิดว่าถ้าอิ่มตัวเมื่อไหร่ก็คงจะเปลี่ยนงานโดยบั้นปลายอยากซื้อที่ทำสวน  แล้วก็ทำฟรีแมกกาซีนเกี่ยวกับการเรื่องผลไม้การทำสวนอะไรแบบนี้

@ แม่ว่าอย่างไรบ้างจากเด็กเกเร  มาเป็นพระเอกละครแล้ว

   จริงๆ แม่เป็นคนชอบเรื่องตรงนี้นะ  เวลาพ้อยท์ไปทำอะไรออกรายการไหนแม่ก็จะตามดู  รู้เลยว่าชอบ  แต่ยังไงแม่ก็อยากให้พ้อยท์เน้นเรียนมากกว่า รู้เลยว่าแม่ภูมิใจที่ผมเรียนดีขึ้นเปลี่ยนไปฉะนั้นถ้าเราเรียนจบแม่คงดีใจ  แล้วเรื่องการแสดงพ้อยท์แน่ใจว่าหลังจากนั้นแม่คงสนับสนุนครับ”

@ สุดท้ายอยากฝากอะไรบ้าง

   พ้อยท์อยากฝากผลงานละครทั้ง 2 เรื่อง  ซึ่งเรื่อง ธิดาแดนซ์  พ้อยท์ตั้งใจมาก  แต่ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ติชมเข้ามาได้  เพราะยังมือใหม่แต่ถ้าทุกคนให้โอกาสก็จะพยายามพัฒนาให้ดีขึ้น  แล้วก็มีอีกเรื่อง อนิลทิตา  ที่ผมตั้งใจมากเช่นกันก็อยากให้ติดตามด้วยนะครับ

---

   PROFILE

ชื่อจริง  : ชลวิทย์ มีทองคำ

ชื่อเล่น  : พ้อยท์

เกิด  : 11 มิถุนายน 2535

อายุ  : 21 ปี

ส่วนสูง /น้ำหนัก  : สูง 190 หนัก 79

การศึกษา  : ปริญญาตรี

ครอบครัว  :  มีพี่สาว 1 คน

ภูมิลำเนา  : เชียงใหม่

สีที่ชอบ  : สีแดง

อาหารที่ชอบ  : ข้าวมันไก่

งานอดิเรกที่ชอบ  : เล่นกีต้าร์ ดูหนัง ฟังเพลง ต่อยมวย (เพิ่งเริ่ม 555)

สัตว์เลี้ยงที่ชอบ  : สุนัข

นักแสดงที่ชื่นชอบ  : ดอม เหตระกูล

นักร้องที่ชื่นชอบ  : เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์ (พี่เจมส์)

บทบาทที่อยากแสดง  : อยากลองไปเรื่อยๆ อะไรก็ได้ครับ

ความฝันที่อยากเป็น  : เป็นอะไรก็ได้ที่ทำให้พ่อแม่สบายครับ

คำพูดติดปาก  : ฟิลฝรั่ง

คดิประจำตัว  : วันนี้ดีแล้วพรุ่งนี้ต้องดีกว่านี้ เพราะ คำว่าดีไม่มีคำว่าพอ