“ไผ่ พงศธร” โพสต์บ้านแม่และมือของพ่อ
“ไผ่ พงศธร” ร่ายกลอนอ้อมแขนบ้านไร่ บอกเล่าเรื่องราวความหลังเมื่อนึกถึงพ่อและบ้านเกิดเมืองนอน ในช่วงเวลาที่เขาต้องกักตัวอยู่แต่ในหมู่บ้านของตนเองและมีเวลาสำรวจสิ่งของรอบกาย จนกลายมาเป็นภาษากลอนสวยๆ ในตอนแรก เขาเขียนถึง บ้านของเขาที่ใช้ชื่อว่า อ้อมแขนบ้านไร่ปลายนา เป็นบทกลอนสั้นๆ ว่า
อ่านข่าวต่อ:ฟินรูปคู่ “ต่าย อรทัย” ควง “ไผ่ พงศธร” ให้แฟนฝากสินค้าสู้โค
ท้องทุ่งอีสาน ยังมีความฮักอยู่ทุกเม็ดทราย คอยซับเหงื่อใจในยามทุกท้อ
อ้อมแขนบ้านไร่ปลายนา
ชายคาซอมซ่อ
กับคนมอซอยังคอยสู่ขวัญ
อ้ายยังตั้งตาคอยน้องคืนบ้าน
เคียงคนอยู่หลัง
ฝากฮักนำทาง
ให้คนเคยใกล้อย่าไลลืมกัน
อ้ายถางคันแท
แทวใกล้เถียงนา
คอยคนพลัดบ้านมานั่งนำกัน
หอมลมยามแลง
ท้องทุ่งอีสาน
ยังมีความฮักอยู่ทุกเม็ดทราย
คอยซับเหงื่อใจในยามทุกท้อ
ท้องทุ่งอีสาน
ยังมีความฮักอยู่ทุกเม็ดทราย
คอยซับเหงื่อใจในยามทุกท้อ
นอกจากนั้นเขายังได้โพสต์ภาพเถียงนาของพ่อในวันที่ไม่มีพ่อแล้ว ว่า คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ คิดถึงเถียงนาของพ่อ ถ้าพ่อยังอยู่พ่อคงได้นอนบ้านหลังใหม่ นอนห้องแอร์ ขับรถกะบะ ใส่เสื้อผ้างามๆ แนมไปทางได๋แนมเห็นตะภาพพ่อเต็มไปเบิด คิดฮอดเด้อครับพ่อ
“แนมเบิ่งคันแทนา
พ่อพาปั้นสองมือกร้านเคยจับมือลูกหว่านไถ
พ่อเลี้ยงลูกหลายคนมาจนใหญ่
ลมหายใจสุดท้าย พ่อยังบ่ได้หยุดพัก
อุ่นฮักในแววตาเบิ่งก็รู้ เลือดนักสู้เข้มข้นอ่อนโยนนัก
ถึงไม่เคยเอ่ยปากบอกว่ารัก กรำงานหนักก็รู้สู้เพื่อใคร
สู้สุดลมหายใจในหน้าที่ โอโอย
สู้สุดลมหายใจในหน้าที่
ปั้นความฮักความดีฝากเอาไว้
ทั้งบ้านสวนไร่นาและวัวควาย
จากน้ำมือลูกผู้ชายชื่อพ่อนั้น
วันนี้ที่ลูกหอบฝันคืนบ้านเราหนอ
อยากให้พ่อร่วมยินดี