เปิดใจ 3 นักแสดงผีแห่งชาติ
สำหรับละครไทยคงไม่มีใครปฏิเสธว่าละครผีเป็นละครที่ประสบความสำเร็จเนืองๆ ยิ่งเป็นผีที่ตามมาแก้แค้นข้ามภพข้ามชาติด้วยแล้วถือว่า ละครมักจะประสบความสำเร็จได้ง่าย ลองย้อนไปละครผีสุดแสนคลาสสิคนิรันดร์กาลคือ “แม่นาค” ก็ถือว่าเป็นโลโก้ของผีไทย และรับประกันว่าละครหรือหนังแนวนี้จะไม่เจ๊ง มาดูละครไทยร่วมสมัย ละครผีเปลี่ยนลุคเปลี่ยนสไตล์ไปบ้าง แต่คงความเป็นผีเอาไว้เหนียวแน่น แต่ที่เพิ่มมาคือการแก้แค้นข้ามภพข้ามชาติ เหตุเพราะคนไทยจำนวนมากติดอยู่กับคำว่าภพ และเชื่อเรื่องโลกหน้าและการเกิดใหม่ ผีแนวนี้จึงเป็นอีกเทรนด์ที่มาต่อเนื่อง ดังนี้
“ผีอุบล” ใน “พิษสวาท” ที่เฝ้าสมบัติในวัดราชบูรณะ “ผีอีแพง” จากละครเรื่อง “บ่วง” หรือ “ผีเวียงแก้ว” จากละคร “เวียงร้อยดาว” ผีจากละคร “นางมาร” ทั้งหมดล้วนออกแก้แค้น ตามหาคนรัก และทวงหาคนรักคืน ลองมาดูข้อคิดเห็นจากนักแสดงจากบทผีเหล่านี้
“น้ำฝน กุลณัฐ กุลปรียาวัฒน์” ฝนเคยเล่นเป็นผีในละคร “นางมาร” เป็นละครช่อง 8 ในบทเหมือนผีตนนั้นรอคอยคนที่ตัวเองรัก คือตัวนางมารรักชายคนหนึ่ง อยู่ในภาคของอดีตนะ คนรักในเรื่องนี้เล่นโดย “ฟิล์ม รัฐภูมิ” คือผู้หญิงจน พ่อไม่อยากให้แต่งงานกับคนจนด้วยกัน อยากให้ได้กับคนรวย เสร็จแล้วเราสองคนไปฆ่าตัวตายเพื่ออยู่ไปจนตาย แต่เราตายคนเดียว เราก็เป็นผีที่หน้าผา
ในละคร “ฟิล์ม” ก็พบรักกับ “วีเจจ๋า” มาชาติปัจจุบัน วันหนึ่งทำให้เขาไปที่หน้าผา ก็เลยเจอกัน เราก็ตามหาเขา พยายามฆ่าทุกคนที่อยู่รอบข้าง ถามฝนว่าทำไมคนไทยชอบเรื่องแนวนี้ นั่นสิ เคยคิดนะ เพราะแฟนฝนเป็นฝรั่ง เขาไม่เคยกลัวเรื่องผี เขาถามฝนว่าทำไมคนดูกันอยู่ได้ เป็นความเชื่อของคนเรา แต่เขาเหมือนปลูกฝังไม่ให้กลัวผี ฝนก็ไม่รู้ แต่คนไทยเชื่อผีผู้หญิงโหดมากกว่าชาย อยากถามคนดูเหมือนกัน ฝนไม่รู้นะแต่คนไทยเชื่อแบบนี้ ถามฝนทำไมคนไทยชอบแบบนี้คำตอบอยู่ที่คนดู เราอยากทำละครแนวอื่นด้วย แต่คนดูอยากดูแบบนี้ พอเราทำแนวอื่นคือไม่ได้รับการตอบรับที่ดี ก็ต้องทำแนวเดิม ถ้าฝนไม่ได้เล่นก็ไม่ดูละครแนวนี้
“นุ่น ศิรพันธ์ วัฒนจินดา” กับบทผีในเรื่อง “บ่วง” นุ่นเล่นเป็น “ผีอีแพง” เป็นคาแรกเตอร์ที่เริ่มจากเป็นคนที่เห็นผิดเป็นชอบ คิดว่าทุกอย่างเป็นของเรา ไม่ปล่อยวาง จนนำพาเหตุการณ์ให้ตัวเองตาย พอตายแล้วก็ยังรู้สึกอยู่ว่าเป็นของเราเลยไม่ไปไหน ยังวนเวียน คนอื่นเขากลับไปเกิดแล้ว แต่เรายังวนเวียนว่านี่คือของของเราอยู่ บทบาทนี้สอนอะไรคนดู “นุ่น” ว่าเรื่องการปล่อยวางเป็นเรื่องที่ชัดที่สุด ถ้าเราปล่อยบางสิ่งบางอย่างได้ ไม่ยึดติด ชื่อเรื่อง “บ่วง” ก็เป็นเหมือนบ่วงที่มัด บ่วงคือเชือกที่คล้องไว้ พร้อมที่จะมัดทุกอย่างไว้กับตัวเรา ถ้าไม่มีบ่วงก็จะปล่อยความโกรธ ปล่อยทุกอย่าง ไม่ยึดติด ทำไมคนไทยถึงชอบละครข้ามภพข้ามชาติกลับมาแก้แค้น “นุ่น” ว่าความชอบเป็นเรื่องเล่า เป็นวัฒนธรรม เพราะคนไทยมีความเชื่อ เคยสังเกตตัวเอง สังเกตคนรอบข้าง เวลานั่งๆ อยู่ก็บอกฉันมีเรื่องผีจะมาเล่า แล้วจะมาสุมหัวฟัง มันคงเป็นเหมือนว่าความเชื่อเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของเราไปแล้ว
“โดนัท มนัสนันท์ พันเลิศวงศ์สกุล” โดนัทเล่นเป็นผีในเรื่อง “เวียงร้อยดาว” รับบทเป็น “เวียงแก้ว” เป็นผู้หญิงที่โดนทรมานในอดีตชาติ แล้วถูกฆ่าแต่ยังติดอยู่ที่เดิม ยังไปไหนไม่ได้ พอมาอีกชาติเขากลับมาเกิดกัน เราก็หาวิธีแก้แค้น ทำไมคนไทยถึงอินน์กับละครผีแก้แค้นข้ามภพข้ามชาติ ส่วนหนึ่งคนไทยชอบดูละครลี้ลับ เรารู้สึกสนุกที่ขนหัวลุกกับสิ่งที่มองไม่เห็น เรื่องความแค้นเป็นเรื่องคลาสสิคของนิยายสมัยก่อนที่เราอ่านแล้วรู้สึกติด ต่อให้เรารู้อยู่แล้วว่าเรื่องจะดำเนินไปไหน อยากดู เอาใจช่วยตัวละคร ตัวเราก็อินกับตัวละคร “เวียงแก้ว” เพราะเมื่อก่อนยอมเป็นผู้ถูกกระทำแล้วก็ลุกขึ้นมาสู้ แต่เป็นผี
