“นุ๊ก” เผยหลังส่งลูกชายเข้ารพ. ด่วน ยิ้มออกอาการ “น้องอดัม” ไม่น่าเป็นห่วง
"นุ๊ก สุทธิดา เกษมสันต์ ณ อยุธยา" ยิ้มออกอาการน้อง "อดัม" ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว
หลังจากที่ส่งตัวลูกชาย น้อง "อดัม" เข้าโรงพยาบาลกระทันหัน ทำเอา "นุ๊ก สุทธิดา" ในฐานะของคนเป็นแม่ถึงกับใจหายใจคว่ำ ตัดสินใจยกเลิกงานทั้งหมดในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเพื่อไปดูแลลูกชาย วันนี้เจอ "นุ๊ก สุทธิดา" เจ้าตัวจึงเผยถึงอาการล่าสุดของน้อง "อดัม" ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
สำหรับอาการป่วยของลูกชาย น้อง "อดัม" ที่เข้าโรงพยาบาล น้องเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาลเมื่อวานซืน ตอนแรกอาการของน้องก็มีไข้ ก็ให้ทานยาลดไข้ พอตีห้าของอีกวันเหมือนไข้ก็ยังไม่ดีขึ้น พอให้ทานยาครั้งที่สองไข้ไม่ลง หกโมงเช้าตนก็เริ่มไลน์จัดการงานที่ค้าง พอดูอาการแล้วคิดว่าต้องเข้าโรงพยาบาลแน่ และช่วงนั้นก็มีงานติดกันหลายๆวัน ตนก็เริ่มไลน์แจ้งเขาว่าอาจจะไปไม่ได้แล้ว เพราะต้องพาน้องไปโรงพยาบาล ตอนแรกคุณหมอก็บอกว่าเช็คผลเลือดแล้วว่าไม่เป็นไข้เลือดออก ไม่เป็นไข้หวัดใหญ่ ตนก็สบายใจ แต่ผลตรวจปัสสาวะมาทีหลัง พบว่าน้องเป็นกระเพาะปัสสาวะอักเสบซึ่งค่อนข้างรุนแรง พอคุณหมอเห็นก็หน้าเสียแล้วก็บอกว่าต้องแอดมิดทันที ก็เลยเอาน้องขึ้นไปแอดมิด พอเอาน้องขึ้นไปแอดมิ ดพยาบาลยังไม่ได้เจาะสายน้ำเกลืออะไรเลย น้องก็เล่นอยู่กับคุณแม่ก็มีอาการสั่นๆ แต่พอดีลูกคนแรกเคยมีอาการไข้สูงจนชักไปแล้วทีนึง ตนเห็นอาการก็เริ่มตกใจ ก็เลยบอกกับแฟนว่าดูลูกสั่น เขาก็บอกว่าก็ไม่เป็นอะไรเพราะว่าน้องก็เป็นเด็กที่ร่าเริง ก็ยังเล่นอยู่ จนประมาณแปปเดียวน้องก็เริ่มเกร็ง ตนก็เลยวิ่งไปหาคุณพยาบาล และแจ้งว่าน้องเหมือนไข้ขึ้น แล้วก็วิ่งกลับมาหาพ่อ เขาก็เหมือนกับพ่อเขาอุ้มแล้ว ตนก็นั่งดูสักพักแล้วรู้สึกว่ารอพยาบาลไม่ได้ ก็เลยวิ่งไปเอาผ้าอ้อมชุบน้ำเช็ดตัวให้เขา ยอมรับว่าช็อค กลัวว่าลูกจะชัก อย่างน้องคนโตเขาก็ชักตอนขวบสองเดือนแต่คนนี้ห้าเดือน ตนก็ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์นี้ ตนก้เช็ดตัวใหญ่ หันไปอีกทีพ่อนั่งร้องไห้อยู่ สักพักพยาบาลก็มาช่วยกันเช็ดตัว อย่างน้องก็คลอดก่อนกำหนด และปลายอวัยวะเพศอาจจะมีหนังเยอะกว่าทั่วไป แต่โดยปกติสมัยนี้ถึงแม้จะขลิบก็จะไม่ให้ขลิบให้เด็กที่เพิ่งคลอดหรือคลอดก่อนกำหนด รอให้เด็กเริ่มแข็งแรงแล้วจะขลิบหรืออะไรก็ค่อยว่ากัน แล้วทีนี้น้องเหมือนกับหนังที่ปลายอวัยวะเพศมันเยอะกว่าปกติบวกกับเราอาจจะทำความสะอาดไม่ดีมันก็เลยจะมีเชื้อที่ย้อนเขาไปทางเดินปัสสาวะแต่ทีนี้เด็กที่มันเล็กมากๆ อาจจะย้อนขึ้นไปที่ไต ตอนนี้พอมันย้อนกลับไปที่ไตก็ต้องกลับไปดูการทำงานของไต ถึงแม้จะกลับบ้านมาก็ต้องมีนัดไปฉีดสีเพื่อดูการทำงานของไตอีกที
ส่วนการดูแลน้องตอนนี้ก็พยายามดูแลความสะอาดเป็นพิเศษแล้วก็พยายามดึงหนังของเขาให้เปิด คือเด็กพอเราดึงมันก็จะเปิดเองด้วย ก็ต้องพยายามกลั้นใจดึง คือเวลาตอบสนองเหตุการณ์กระทันหันตนเหมือนจะทำโดยสัญชาตญาณ ทำได้ยังไงก็ไม่รู้แต่เหมือนทำเสร็จแล้วใจตนจะดร๋อปไปเลย มันจะคิดแต่เหตุการณ์แบบนั้นวนๆ เพราะฉะนั้นวันที่น้องเข้าโรงพยาบาลวันแรกเราจะไม่ค่อยเป็นอะไรแต่พอตกกลางคืนก็ร้องไห้ ทั้งๆ ที่น้องหายแล้ว เหมือนเพิ่งจะตกใจ พ่อเขาร้องตั้งแต่น้องเขาจะชักแล้วตอนที่เรากับพยาบาลเช็ดตัวให้ก็เหมือนน้องพยายามที่จะสู้
ในฐานะที่ตนเป็นแม่ไม่ว่าลูกคนไหนก็รักเท่ากันเป็นอะไรๆ ตน ก็เครียด ตนมีลูกที่เข้าวัยรุ่นอีกสองคน เมื่อตนมาอยู่โรงพยาบาลลูกชายอีกสองคนก็อยู่บ้านมันก็ห่วงหน้าห่วงหลัง ตนวิ่งกลับไปบ้านไปดูลูกที่บ้านเห็นบ้านเลอะ ใจเราก็ไม่ดีอยู่แล้ว ก็แบบทำไมต้องเก็บนะก็ห่วง เดี๋ยวจะไม่กินข้าว เดี๋ยวจะไม่กินนม แล้วก็ต้องกลับไปดูคนเล็กช่วงนั้นก็ค่อนข้างที่จะยุ่งนิดนึง ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วไม่ต้องกังวลอะไรแล้วแต่อาจจะเหนื่อยหน่อยเพราะว่าไปอาทิตย์นึงบวกกับคนทำงานที่บ้านออกกลับมาก็แม่ทุกอย่างไม่มีใครอยู่ตอนนี้ทำงานมา 2-3 วันยังไม่ได้หยุดเลย คุณพ่อก็ช่วยแบ่งเบาได้เยอะเขาก็เอาน้องสาวมาเยี่ยมแล้วก็ช่วยเลี้ยงด้วยคุณพ่อเขาก็ช่วยดู
