เปิดเรื่องเล่าความผูกพัน “เพลง” กับคุณแม่ "อ้อย" เป็นลูกดาราก็ต้องพิสูจน์ฝีมือเหมือนกัน!

เปิดเรื่องเล่าความผูกพัน “เพลง” กับคุณแม่ "อ้อย"  เป็นลูกดาราก็ต้องพิสูจน์ฝีมือเหมือนกัน!

        ต้อนรับเดือนแห่งวันแม่ เปิดเรื่องเล่าความผูกพันระหว่างแม่-ลูกคนบันเทิง นักแสดงสาว “เพลง กวิตา รอดเกิด” และคุณแม่ “อ้อย กาญจนา จินดาวัฒน์” เล่าความผูกพันต่อกัน

        เดินทางเข้าสู่เดือนสิงหาคมเป็นที่เรียบร้อย และแน่นอนว่าหลายคนคงทราบดีว่าเป็นเดือนแห่งวันแม่ ซึ่งบรรยากาศก็จะอบอวลไปด้วยความรัก ความผูกผัน ระหว่างแม่ลูก มีโมเมนต์สุดประทับใจออกมาได้เห็นในช่วงวันแม่ รวมถึงบรรดาคนบันเทิงที่มักจะมีโมเมนต์และเรื่องเล่าสุดอบอุ่นในแบบฉบับครอบครัวขอองตนเองออกมาให้ได้ติดตามกัน โดยทาง “ดาราเดลี่” ก็อยากจะชวนแฟนๆ มาเติมเต็มความรักในเดือนแห่งวันแม่ผ่านบทสัมภาษณ์ความรู้สึกของดาราดังกับความผูกพันกับคุณแม่สุดเลิฟกัน โดยในวันนี้ก็มาถึงคิวลูกสาวที่ทั้งสวยและเก่ง “เพลง กวิตา รอดเกิด” ที่จะมาเล่าถึงความผูกพันระหว่างกับคุณแม่ "อ้อย กาญจนา จินดาวัฒน์" ให้ฟังว่า
        คุณแม่จะเหมือนเพื่อนมากๆ คือสามารถเป็นคนที่ให้คำปรึกษา รับฟังได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น ปัญหาเรื่องงาน เรื่องเพื่อน เรื่องความรัก จะเป็นคนที่ค่อยข้างเปิดกว้าง ให้อิสระกับลูกมากๆ ในการตัดสินใจ ค่อยข้างจะไว้ใจมากๆ อย่างบ้างเรื่องที่เราคิดว่าถ้าไปบอกแม่จะต้องดุแน่เลย ถ้าไปบอกแม่ จะต้องแบบนี้แน่เลยเป็นสไตล์แบบแม่ๆ ทั่วไป แต่เอาจริงๆ แม่จะชอบแนะนำ มีความคิดใหม่ ค่อนข้างเลี้ยงลูกแบบวัยรุ่น เข้าใจลูกมากๆ
       เราอยากทำอะไรไม่เคยห้ามเลย คือบางทีเรายังรู้สึกเลยว่าถ้าเรามีลูกเราคงไม่ให้ลูกทำแบบนี้ แต่แม่ให้เราทำ ทั้งๆ ที่เขาก็หวงแต่มีความใจ ลูกกล้ามาบอกก็ได้ แต่ก็ดูแลตัวเองดีๆ รู้ลิมิต ว่าอะไรควรไม่ควร เหมือนเขารู้ว่าไม่ใช่เด็กเกเร เราขอทำอะไรเขาก็ให้ คือเขาเลี้ยงลูกมาดีที่สุดแล้ว เขาก็มั่นใจว่าลูกเป็นเด็กดี เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องห้ามอะไร เป็นห่วงอยู่ห่างๆ เราก็ระวัง ค่อนข้างดูแลตัวเองได้ดี คือแม่อุตส่าห์ให้ คือแม่เขาไว้ใจเราก็ไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง เหมือนเด็กที่โดนห้ามก็ยิ่งอยากทำ คือเด็กทำอะไรก็ได้ เราก็จะทำเอาที่เราโอเคมากกว่า คือเราก็ทำอะไรก็ต้องดูความเหมาะสม คือไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง ก็เลยเป็นคนที่ทำอะไรก็จะอยู่ในกรอบซะส่วนใหญ่
        ถามว่าเคยทำอะไรให้แม่ภูมิใจ ก็น่าจะเป็นเรื่องเรียน คือจริงๆ เราเรียนไม่ได้เก่งมาก คือแม่เคยบอกว่าเรื่องเรียนเป็นเรื่องที่ไม่ต้องห่วงเลยสำหรับชีวิต เพราะตั้งแต่เด็กก็จะขอไปเรียนพิเศษ เรียนไม่ทันเพื่อนแล้ว เขาก็คงรู้สึกว่าเหมือนเรารู้หน้าที่ของเราเอง มหาวิทยาลัยเราก็เรียนจบให้แม่ภูมิใจ คือเราคิดเองหมดว่าเส้นทางการเรียนเป็นยังไง เราอยากเรียนจุฬาฯ ก็พยายามเข้าให้ได้ ทำจนได้ เอาปริญญาตรีมาให้ได้พอจบแล้ว ก็ขอต่อปริญญาโท อยากจบปริญญาโท แต่ที่บ้านไม่ได้บังคับ คืออยากเรียนต่อ เราทำให้เขาเอง พอวันที่เขาบินวันรับปริญญาก็รู้สึกว่าเขาก็คงภูมิใจว่าลูกมีการศึกษาที่ดีโดยที่เขาไม่ต้องเคี่ยวเข็ญ
        ส่วนเรื่องที่คุณแม่เป็นดารา พอเอาจริงๆ พอมาอยู่ช่อง 7 พอมาเล่นละคร หลายๆ คนก็ลืมไปเลยว่าเป็นลูกแม่ ความเป็นลูกของแม่ ไม่ค่อยมีผลอะไรกับเรื่องงาน เราก็ทำงานปกติ คนอื่นก็ดูผลงานตัดสินจากผลงาน ไม่กดดันอะไรมาก แม่ก็จะมีแนวๆ เขา ดูละก็จะมาบอก คุณแม่จะดูแล้วช่วยวิจารณ์ว่าตรงนี้ตรงนั้นเป็นยังไงแล้วเราก็เอามาปรับต่อ
       ด้านวันแม่ก็คงทานข้าว แล้วก็ใกล้กับวันเกิดด้วย ถือโอกาสฉลองไปพร้อมๆ กันเลย กินฉลองกับครอบครัวไปเลย แพลนของขวัญตัวเองก็ต้องลองดูๆ ไปก่อน อาจจะไปเที่ยวอะไรแบบนี้